Een boek met persoonlijke beschouwingen over leven met een handicap, waarin de auteur een kritische blik werpt op het hebben van een handicap als een politieke conditie. Anaïs Van Ertevelde, geboren met een korte rechteronderarm, fileert wat de wereld ons over handicap vertelt, en maakt duidelijk wat handicap ons over de wereld kan vertellen. Ze onderzoekt in dit boek de manieren waarop lichaam, beperkingen en verlangen verknoopt zijn en ontleedt hoe handicap onze blik op kunst, seks, werk, intimiteit, burn-out, ouderschap, verzet, en op wie we zelf zijn beïnvloedt. Geschreven in integere, essayistische stijl. Vooral geschikt voor de meer geoefende lezer. Anaïs Van Ertvelde (1988) geeft les aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Gent en is als historica verbonden aan de Universiteit Leiden, waar ze onderzoek doet naar de geschiedenis van lichaam, handicap en seksualiteit. Ze publiceerde columns en opiniestukken in onder meer De Morgen, De Standaard, Knack, NRC en de Volkskrant. In 2017 verscheen haar debuut 'Vuile lakens'.