François Lepeltier, buitenechtelijke zoon van een Duits kamermeisje en een Franse donshandelaar, biecht in deze roman zijn zonden op, de 'noodzakelijke en minder noodzakelijke zonden'. 'Mijn leven bestond voornamelijk uit de eerste soort' schrijft hij vervolgens, en 'Voor mij is de misstap een reflex'. Een vreemd leven: François beschrijft hoe hij opgroeit bij zijn kleptomane moeder ('Mathilde had het stelen tot kunst verheven') met wie hij van jongsafaan een vreemde, welhaast incestueuze relatie heeft. Hij schrijft over hun beider perverse relatie met het echtpaar Ceccherelli in het pension in Baden-Baden waar zijn moeder werkt, over zijn ervaringen als pseudo-tandarts en zijn glansrol als sommelier in het Palace Hotel in het Zwitserse Gstaad, waar zijn fascinatie voor de 11-jarige Olga leidt tot een onafwendbaar treurig einde. Bijzonder goed geschreven, intrigerende, tragikomische roman over iemand met een geheel eigen binnenwereld waarin alles draait om zonde en schuld, en alles seksueel getint is met de anus als middelpunt: 'God heeft ons geschapen, omdat Hij een anus nodig had' zegt François. Herziene en licht gewijzigde druk, nu onder de eigen naam van de auteur. Normale druk.