In 2019 hield politica en mensenrechtenactiviste Kathleen Ferrier de jaarlijkse Anton de Kom-lezing over discriminatie en intolerantie. Dit helder en onderhoudend geschreven essay is een uitwerking daarvan. Aan Anton de Kom (1934), verzetsheld en schrijver van o.a, 'Wij slaven van Suriname', wijdt zij een apart hoofdstuk. Zij verhaalt over haar etnisch diverse ouders en voorouders (haar vader was de eerste president van Suriname), haar opvoeding, het wisselend wonen in Nederland en Suriname, haar studie Spaanse taal en letterkunde. Die studie bracht haar naar Zuid-Amerika waar zij en haar man werkzaam waren ten tijde van de dictatuur van Pinochet. Na haar Tweede Kamerlidmaatschap voor het CDA verblijft zij in Hongkong, waar zij Spaanse taal en cultuur doceert. Hongkong werd in 1997 teruggegeven aan China en raakt steeds meer democratische rechten kwijt. Al deze ervaringen gebruikt ze om duidelijk te maken dat democratie en de rechtsstaat geen vanzelfsprekendheden zijn. In Nederland, met zijn vrije verkiezingen, vrijheid van meningsuiting, van onderwijs, met zijn rechtsbescherming, wordt dat onvoldoende beseft. In de huidige gepolariseerde samenleving leeft iedereen in zijn eigen bubbel. Ferrier pleit voor ontmoeting en naar elkaar luisteren. Prima bijdrage aan het publieke debat. Verberg tekst