De vader van Jacomijn Stout wil haar vlak voor zijn dood uithuwelijken aan een weduwnaar. Jacomijn stemt toe. Maar kort daarna krijgt Jacomijn een brief van een Barbarijse kaper, haar grote liefde. Als kind wilde haar vader naar Suriname emigreren. Maar ze werden slachtoffer van zeerovers en verkocht als slaven. Jacomijn werd verliefd op een van de kapers en hij beloofde haar te trouwen als ze zich bekeerde tot de islam. Maar haar familie weet zich los te kopen en gaat terug naar Nederland. Jacomijn twijfelt of ze haar geliefde moet zoeken of het beoogde huwelijk aan moet aan. Deze historische roman is gebaseerd op een waargebeurde geschiedenis. Het laat prachtig zien hoe het leven was in de achttiende eeuw, de totaal ondergeschikte rol van vrouwen, het gebrek aan hygiëne en medische kennis, de vooroordelen. Maar ook het harde leven van christenslaven in Noord-Afrika en het dagelijkse leven in het Ottomaanse rijk, waar wel waterleiding was maar ook ongelooflijke wrede lijfstraffen. Het is een boeiend verhaal dat soms wat lang trekt door de herhalingen. Verberg tekst