Poëzie is geen luxe. Zij kan van belang zijn in noodsituaties daar ze woorden weet te vinden voor de verschrikkelijke dingen waarvoor nauwelijks taal is, aldus redacteuren in hun voortreffelijke inleiding. Maar van oudsher natuurlijk ook voor liefelijke gevoelens. In deze bundel is in alfabetische volgorde werk opgenomen van negenendertig dichters, onder wie gevestigde namen als Cees Nooteboom en Elly de Waard. Daarnaast poëzie van het vijftal genomineerden voor de VSB-poëzieprijs: Joost Baars, Charlotte Van Den Broeck, Marije Langelaar, Tonnus Oosterhoff en Mieke van Zonneveld. Meerdere gedichten weerspiegelen de rauwe werkelijkheid in soms vreselijke beelden, maar we treffen ook mooie poëtische regels aan, bijvoorbeeld van Mieke van Zonneveld van wie nu reeds als klassiek moge gelden de regels: 'Er is een vorm van tederheid die men niet in de ogen kijkt, / er is een diepte van ontzag die nergens door gebroken mag...' Fraai eveneens deze regel van Ester Naomi Perquin: 'mijn jurken waren eleganter, mijn laarzen oogden slanker...' Een inhoudsrijke bundel die laat zien hoe existentieel poëzie kan zijn en inzicht geeft in de dichterlijke beleving van de werkelijkheid. Met bronvermelding.