Als Vere (ik-figuur) met haar ouders en tweelingbroer Jesse verhuist, ruimt ze veel op van haar oude leven. Eén groot geheim neemt ze mee – niemand weet hiervan. Ze wordt al gauw vriendin met Freia, een klasgenootje dat ‘alles durft’ en een veelheid van opgroei-avonturen volgt. Optrekken met skaters, verliefd worden, flauwe grappen uithalen, iets jatten en een feest (met drank) organiseren. Niet alles loopt even goed af – dat heeft ook te maken met het grote geheim dat als een donkere wolk boven Vere hangt. Met hulp van Jesse pakt ze de vriendschapsdraad met Freia weer op, zoent ze heerlijk met Kjell en zet de eerste stap om haar geheim te delen. Pubermeidenboek waarin verschillende aspecten van opgroeien belicht worden. Geschreven in mooi Nederlands, met veel aandacht voor gevoelens voor jezelf, je lijf én je grenzen en zonder ergens expliciet te worden. Een uitspraak van Kjell ('Afstand scheidt enkel de lichamen, niet de geesten') geeft Vere inzicht in wat ze met haar geheim moet doen – met die stem kan ze menig lezer in eenzelfde situatie een hart onder de riem steken! Vanaf ca. 12 jaar. Verberg tekst

Nu Vere verhuisd is, hoopt ze een nieuwe start te kunnen maken. Ze meet zich een nieuwe stoere look aan en sluit vriendschap met Freia, een van de meest vrijgevochten meisjes van haar nieuwe school. Maar hoe graag ze dat ook zou willen, het lukt Vere niet om het geheim dat ze voor iedereen onzichtbaar met zich meedraagt, uit te spreken.

Doorheen 31 hoofdstukken neemt Vere de lezer vanuit haar ik-verhaal mee in haar eigen wereld. Die ziet er op het eerste gezicht oppervlakkig uit en wordt vooral beheerst door puberale dialogen die het leven van opgroeiende meisjes verbeelden. In cursief gedrukte fragmenten fantaseert Vere over de ‘Wat als… ’ vraag. Daarin zoekt ze voor zichzelf een antwoord op haar onzekerheid. Als ze die ‘Wat als… fantasieën’ met haar nieuwe vriendin Freia deelt, wordt het onder invloed van de dominantie van Freia een spelletje dat weldra uit de hand loopt. Vere slaagt er niet in om op tijd nee te zeggen. Het niet durven zeggen wat ze werkelijk wil en er tegelijk zo graag bij willen horen, is een thema dat doorheen het hele verhaal sterk aanwezig is en het leven van Vere sterk bepaalt. Wie tussen de regels leest, ziet ook het verband met haar geheim. De ongewenste intieme opdringerigheid van een volwassen vriend van de familie laat sporen na waardoor Vere met de gevoelens die verliefdheid tussen leeftijdsgenoten opwekken, moeilijk om kan gaan. Vaak neemt ze zich voor haar broer en ouders in te lichten, maar elke keer opnieuw krabbelt ze terug. Wanneer haar ouders een feest in het nieuwe huis organiseren en de misbruiker uit haar verleden daar als vanzelfsprekend op uitgenodigd wordt, ziet het ernaar uit alsof ze de moed in beide handen zal nemen.

Dit boek met aantrekkelijke cover, richt zich tot een beperkte doelgroep van veeleer meisjes die zich graag laten meeslepen in de innerlijke wereld van opgroeiende leeftijdsgenoten. Lezend verkennen en herkennen ze gevoelens, fantasieën en handelingen die al dan niet al tot hun leefwereld behoren. Omdat het boek ook een gevoelig thema aansnijdt, een geheim waar wellicht meer jongeren jammer genoeg vertrouwd mee zijn, is het jammer dat het einde zo open blijft. Het was misschien sterker geweest mocht de lezer ook getuige kunnen zijn van het moment waarop Vere haar ouders en broer werkelijk vertelt waarom ze tegen dat bezoek opziet. Nu ligt het geheim toch nog ongezien in een verhuisdoos. Voor meelevende lezers lijkt me dit een gemiste kans.

Verberg tekst

Nu Vere verhuisd is, hoopt ze een nieuwe start te kunnen maken. Ze meet zich een nieuwe stoere look aan en sluit vriendschap met Freia, een van de meest vrijgevochten meisjes van haar nieuwe school. Maar hoe graag ze dat ook zou willen, het lukt Vere niet om het geheim dat ze voor iedereen onzichtbaar met zich meedraagt, uit te spreken.

Doorheen 31 hoofdstukken neemt Vere de lezer vanuit haar ik-verhaal mee in haar eigen wereld. Die ziet er op het eerste gezicht oppervlakkig uit en wordt vooral beheerst door puberale dialogen die het leven van opgroeiende meisjes verbeelden. In cursief gedrukte fragmenten fantaseert Vere over de ‘Wat als… ’ vraag. Daarin zoekt ze voor zichzelf een antwoord op haar onzekerheid. Als ze die ‘Wat als… fantasieën’ met haar nieuwe vriendin Freia deelt, wordt het onder invloed van de dominantie van Freia een spelletje dat weldra uit de hand loopt. Vere slaagt er niet in om op tijd nee te zeggen. Het niet durven zeggen wat ze werkelijk wil en er tegelijk zo graag bij willen horen, is een thema dat doorheen het hele verhaal sterk aanwezig is en het leven van Vere sterk bepaalt. Wie tussen de regels leest, ziet ook het verband met haar geheim. De ongewenste intieme opdringerigheid van een volwassen vriend van de familie laat sporen na waardoor Vere met de gevoelens die verliefdheid tussen leeftijdsgenoten opwekken, moeilijk om kan gaan. Vaak neemt ze zich voor haar broer en ouders in te lichten, maar elke keer opnieuw krabbelt ze terug. Wanneer haar ouders een feest in het nieuwe huis organiseren en de misbruiker uit haar verleden daar als vanzelfsprekend op uitgenodigd wordt, ziet het ernaar uit alsof ze de moed in beide handen zal nemen.

Dit boek met aantrekkelijke cover, richt zich tot een beperkte doelgroep van veeleer meisjes die zich graag laten meeslepen in de innerlijke wereld van opgroeiende leeftijdsgenoten. Lezend verkennen en herkennen ze gevoelens, fantasieën en handelingen die al dan niet al tot hun leefwereld behoren. Omdat het boek ook een gevoelig thema aansnijdt, een geheim waar wellicht meer jongeren jammer genoeg vertrouwd mee zijn, is het jammer dat het einde zo open blijft. Het was misschien sterker geweest mocht de lezer ook getuige kunnen zijn van het moment waarop Vere haar ouders en broer werkelijk vertelt waarom ze tegen dat bezoek opziet. Nu ligt het geheim toch nog ongezien in een verhuisdoos. Voor meelevende lezers lijkt me dit een gemiste kans.

Verberg tekst

Nu Vere verhuisd is, hoopt ze een nieuwe start te kunnen maken. Ze meet zich een nieuwe stoere look aan en sluit vriendschap met Freia, een van de meest vrijgevochten meisjes van haar nieuwe school. Maar hoe graag ze dat ook zou willen, het lukt Vere niet om het geheim dat ze voor iedereen onzichtbaar met zich meedraagt, uit te spreken.

Doorheen 31 hoofdstukken neemt Vere de lezer vanuit haar ik-verhaal mee in haar eigen wereld. Die ziet er op het eerste gezicht oppervlakkig uit en wordt vooral beheerst door puberale dialogen die het leven van opgroeiende meisjes verbeelden. In cursief gedrukte fragmenten fantaseert Vere over de ‘Wat als… ’ vraag. Daarin zoekt ze voor zichzelf een antwoord op haar onzekerheid. Als ze die ‘Wat als… fantasieën’ met haar nieuwe vriendin Freia deelt, wordt het onder invloed van de dominantie van Freia een spelletje dat weldra uit de hand loopt. Vere slaagt er niet in om op tijd nee te zeggen. Het niet durven zeggen wat ze werkelijk wil en er tegelijk zo graag bij willen horen, is een thema dat doorheen het hele verhaal sterk aanwezig is en het leven van Vere sterk bepaalt. Wie tussen de regels leest, ziet ook het verband met haar geheim. De ongewenste intieme opdringerigheid van een volwassen vriend van de familie laat sporen na waardoor Vere met de gevoelens die verliefdheid tussen leeftijdsgenoten opwekken, moeilijk om kan gaan. Vaak neemt ze zich voor haar broer en ouders in te lichten, maar elke keer opnieuw krabbelt ze terug. Wanneer haar ouders een feest in het nieuwe huis organiseren en de misbruiker uit haar verleden daar als vanzelfsprekend op uitgenodigd wordt, ziet het ernaar uit alsof ze de moed in beide handen zal nemen.

Dit boek met aantrekkelijke cover, richt zich tot een beperkte doelgroep van veeleer meisjes die zich graag laten meeslepen in de innerlijke wereld van opgroeiende leeftijdsgenoten. Lezend verkennen en herkennen ze gevoelens, fantasieën en handelingen die al dan niet al tot hun leefwereld behoren. Omdat het boek ook een gevoelig thema aansnijdt, een geheim waar wellicht meer jongeren jammer genoeg vertrouwd mee zijn, is het jammer dat het einde zo open blijft. Het was misschien sterker geweest mocht de lezer ook getuige kunnen zijn van het moment waarop Vere haar ouders en broer werkelijk vertelt waarom ze tegen dat bezoek opziet. Nu ligt het geheim toch nog ongezien in een verhuisdoos. Voor meelevende lezers lijkt me dit een gemiste kans.

Verberg tekst

Nu Vere verhuisd is, hoopt ze een nieuwe start te kunnen maken. Ze meet zich een nieuwe stoere look aan en sluit vriendschap met Freia, een van de meest vrijgevochten meisjes van haar nieuwe school. Maar hoe graag ze dat ook zou willen, het lukt Vere niet om het geheim dat ze voor iedereen onzichtbaar met zich meedraagt, uit te spreken.

Doorheen 31 hoofdstukken neemt Vere de lezer vanuit haar ik-verhaal mee in haar eigen wereld. Die ziet er op het eerste gezicht oppervlakkig uit en wordt vooral beheerst door puberale dialogen die het leven van opgroeiende meisjes verbeelden. In cursief gedrukte fragmenten fantaseert Vere over de ‘Wat als… ’ vraag. Daarin zoekt ze voor zichzelf een antwoord op haar onzekerheid. Als ze die ‘Wat als… fantasieën’ met haar nieuwe vriendin Freia deelt, wordt het onder invloed van de dominantie van Freia een spelletje dat weldra uit de hand loopt. Vere slaagt er niet in om op tijd nee te zeggen. Het niet durven zeggen wat ze werkelijk wil en er tegelijk zo graag bij willen horen, is een thema dat doorheen het hele verhaal sterk aanwezig is en het leven van Vere sterk bepaalt. Wie tussen de regels leest, ziet ook het verband met haar geheim. De ongewenste intieme opdringerigheid van een volwassen vriend van de familie laat sporen na waardoor Vere met de gevoelens die verliefdheid tussen leeftijdsgenoten opwekken, moeilijk om kan gaan. Vaak neemt ze zich voor haar broer en ouders in te lichten, maar elke keer opnieuw krabbelt ze terug. Wanneer haar ouders een feest in het nieuwe huis organiseren en de misbruiker uit haar verleden daar als vanzelfsprekend op uitgenodigd wordt, ziet het ernaar uit alsof ze de moed in beide handen zal nemen.

Dit boek met aantrekkelijke cover, richt zich tot een beperkte doelgroep van veeleer meisjes die zich graag laten meeslepen in de innerlijke wereld van opgroeiende leeftijdsgenoten. Lezend verkennen en herkennen ze gevoelens, fantasieën en handelingen die al dan niet al tot hun leefwereld behoren. Omdat het boek ook een gevoelig thema aansnijdt, een geheim waar wellicht meer jongeren jammer genoeg vertrouwd mee zijn, is het jammer dat het einde zo open blijft. Het was misschien sterker geweest mocht de lezer ook getuige kunnen zijn van het moment waarop Vere haar ouders en broer werkelijk vertelt waarom ze tegen dat bezoek opziet. Nu ligt het geheim toch nog ongezien in een verhuisdoos. Voor meelevende lezers lijkt me dit een gemiste kans.

Verberg tekst