***

Het is haast niet te geloven dat de Iraanse schrijfster en dichteres Sholeh Rezazadeh pas sinds 2015 in Nederland woont. Haar taalbeheersing en manier van uitdrukken zijn verbluffend sensitief en sprankelend, en even weelderig als haar gulle verbeelding en waarnemingsvermogen. In 'Ik ken een berg die op me wacht', de opvolger van haar bekroonde debuut 'De hemel is altijd paars', neemt ze je mee in een wereld die zoveel kleurrijker en aandachtiger is dan de onze. Daarvoor koos ze een gedurfd perspectief: dat van de rivier Aras, een bruisende stroom in een Noord-Iraanse bergstreek. De mooie Saray bevolkt met haar nomadenstam de oevers van Aras. Ze straalt als de zon en doet Aras bulderen van blijdschap, met haar lach 'knapperig als sneeuw op de top van een berg in het begin van de lente'. Maar de nomaden merken dat de seizoenen veranderen. Er sterven meer vissen en de bergtoppen dragen elk jaar minder sneeuw, waardoor Aras opdroogt. Almaar meer jongeren trekken naar de stad, waar het leven schraler is. Dat blijkt uit het verhaal van Alma, een Nederlandse die de rivier komt bezoeken waarover haar Iraanse oma dagelijks zingt. Het contrast tussen Alma's wereld en die van Saray is groot. Rezazadehs gulle beeldspraak is voor sommigen wellicht té royaal, maar het is heerlijk om je er even op te laten meedrijven.

 

Een literaire roman over het nomadenbestaan en de gevolgen van klimaatverandering. De jonge Iraanse nomade Saray is verliefd op een jongen van een andere nomadenfamilie, en ze ontmoet hem in het geheim aan de oever van de Aras, de bruisende rivier die door het ruige berglandschap van Noord-Iran dendert. De 40-jarige Alma woont in een woonboot op de rimpelloze Amstel. Op een dag neemt ze een radicaal besluit: ze reist in haar eentje naar Iran. Daar ontmoet ze Saray en haar nomadenfamilie. Ondertussen worden de nomaden in hun voortbestaan bedreigd: door de klimaatverandering wordt het steeds droger, en steeds meer jonge nomaden willen in de stad leven. De stem van Aras wordt langzaam zwakker. In zachtaardige, poëtische stijl geschreven vanuit het bijzondere perspectief van de rivier Aras. Voor een brede tot literaire lezersgroep. Sholeh Rezazadeh (1989) is een Iraans-Nederlandse schrijver. Haar debuut 'De hemel is altijd paars’ (2021) werd bekroond met de Debutantenprijs van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde en met de Bronzen Uil Publieksprijs.