'Het zou mooi geweest zijn als niet ik, maar een Congolees dit boek had geschreven', zei David Van Reybrouck na het verschijnen van zijn geschiedschrijving over Congo in 2010. Nu is er de bescheiden essaybundel Zwarte bladzijden, met Afro-Belgische reflecties op Vlaamse (post)koloniale literatuur, samengesteld door letterkundige Sibo Rugwiza Kanobana (1975). De essays zijn geschreven door Vlaamse intellectuelen met uiteenlopende Afrikaanse achtergronden - Rugwiza Kanobana wijst direct op de abstractie die we maken als we 'Afrikaans' gebruiken. Het beeld van de Vlaamse kolonie dat oprijst is uiterst onaangenaam: in de besproken literatuur is de stem van de gekoloniseerde mens nauwelijks te vinden. Zo destilleert Aminate Ndow uit Dagboek van Carla (1968) van Mireille Cottentjé een 'feminisme dat blind is voor zijn witheid en imperialistische logica'. Cottentjé werd gelezen in progressieve kringen, maar bevatte citaten als 'Maar ik wist hoe onhandelbaar, lui en tergziek negers kunnen zijn'. Om diepgeworteld koloniaal denken te doorbreken zijn bundels als deze hard nodig.

De Geus; € 19,99.