Tweede bloemlezing in een drieluik 'over seks, drugs & rock 'n roll'; eerder verscheen al 'Seks'*. De samenstellers verantwoorden hun keuze (vaak met fragmenten van niet opgenomen gedichten of dichters!) uit de 20ste- en 21ste-eeuwse Nederlandstalige poëzie van meestal bekendere dichters: 'Onmatige inname van drank en andere roesmiddelen lijkt inherent te zijn aan het kunstenaarschap.' Roken, blowen, drinken, spuiten, snuiven, zouden de schrijfdrang stimuleren: de roes als te bezingen thema of 'als basis'. Een 'ruime definitie van drugs' wordt gevolgd: ook paddestoelen, 'synthetische hallucinogenen', medicijnen, cola en zelfs 'voedsel' of 'de taal'. Een moreel standpunt is gemeden m.b.t. het 'recreatief, zo niet zelfs spiritueel gebruik van geestverruimende substanties'. Het ging niet om de drug op zich, eerder om 'de perceptie ervan: de bijbehorende gewoontes, verlangens, problemen en drijfveren voor het gebruik', de 'thematiek van de verslaafde zelf.' Het is over het algemeen wat matige dichtkunst: ligt dit aan de dichter onder invloed, aan zijn talent of aan de samenstellers? Er is vaak nogal flauwe humor, die vooral scholieren zal aanspreken. Eerder publiceerde het koppel 'Verdomd interessant, maar gaat u verder' over Wim T. Schippers.