Na een korte en vage inleiding duikt dit boek onmiddellijk 121 aforismen in. Dit is verdacht veel, als men beseft dat reeds in het eerste staat: 'geloven in monogamie is niet echt anders dan geloven in God'. Daarmee is al veel, zoniet alles gezegd en een diepzinnige uitweiding hierover zou niet misstaan. Menswetenschappen kunnen stabiele -- geen seriële! -- monogamie slechts verklaren vanuit lafheid, eigenbelang, zekerheid, jaloezie... Het ware mooi vanuit dat eerste aforisme iets te zeggen over minder sciëntistische dimensie als mysterie en genade. In plaats daarvan gaat de auteur aan het zwalpen door min of meer goedgevonden boutades en mijmeringen, die elkaar grotendeels overlappen, maar geen richting inslaan. De samenhang is dan ook helemaal zoek. Een miskleun.
[Erik Meganck]

Gedachten over monogamie, verzameld door een Britse psychotherapeut. Deze gedachten zijn filosofisch van aard en bestrijken soms een halve, soms een hele pagina en soms een paar regels. Een voorbeeld: ' In haar beste vorm is monogamie de wens iemand te vinden om mee te sterven; in haar slechtste vorm is ze een kuur tegen de verschrikkingen van het in leven zijn. Deze twee worden gemakkelijk verward'. Zinnige en onzinnige, serieuze en vervelende gedachten, zonder gevoel voor humor. Een zakboekje om af en toe eens in te bladeren.